Σε πολλές περιπτώσεις, συναντάμε το ίδιο ρήμα και στην ενεργητική και

στην παθητική φωνή.

Η ενεργητική φωνή δηλώνει ότι το υποκείμενο του ρήματος (πρόσωπο

ή πράγμα) δρα, ενώ η παθητική φωνή δηλώνει ότι το υποκείμενο δέχεται την ενέργεια του ρήματος ή επηρεάζεται από αυτή.

Το αντικείμενο της ενεργητικής αντιστοιχεί στο υποκείμενο της παθητικής, ενώ το υποκείμενο της ενεργητικής αντιστοιχεί στο ποιητικό αίτιο

της παθητικής.

Με την ενεργητική σύνταξη δίνεται έμφαση στο υποκείμενο, ενώ µε την

παθητική σύνταξη δίνεται έμφαση στην ενέργεια του υποκείμενου.

Π.χ.

Ο γιατρός θεράπευσε τη γιαγιά.

Υποκείμενο: Ο γιατρός

Ρήμα: θεράπευσε

Αντικείμενο: τη γιαγιά

Η γιαγιά θεραπεύτηκε από το γιατρό.

Υποκείμενο: Η γιαγιά

Ρήμα:  θεραπεύτηκε

Ποιητικό αίτιο: το γιατρό