Χάρτης ιστοσελίδας   Επιστ. υπεύθυνοι   Βοήθεια   Επικοινωνία      
 


 
    Βρίσκεστε εδώ: Χρονολόγιο > 18ος αιώνας - Διαφωτισμός  
 
  Εισαγωγή  
  Μαθήματα  
  Χρονολόγιο  
  Συνεργασία τάξεων  
  Ηλεκτρονικά βοηθήματα  
  Επίπεδα γλωσσομάθειας  
  Συνδέσεις  
  Forum Επικοινωνίας  



  Ομάδες εργασίας  
  Λίγα λόγια...  
  Θεωρητικό πλαίσιο  




18ος αιώνας - Διαφωτισμός
Νεοελληνικός Διαφωτισμός

9ος αι
10ος αι
11ος αι
1453
1453
17ος αι
18ος αι
Διαφωτισμός
Οι Δεκαετίες
πριν από την
Επανάσταση
Ο Κάλβος, η
εφτανησιώτικη
σχολή και ο
Βαλαωρίτης
1830
1879
Η γενιά
του 1880
Η γενιά
του 1930
Μεταπολεμική
ποίηση και
πεζογραφία

Α. 1669-1770
Ο 18ος αιώνας είναι σε όλη την Ευρώπη αιώνας αντιποιητικός. Μόνο προς το τέλος του και στις αρχές του 19ου αιώνα θα αναβιώσει ο λυρισμός, ένας λυρισμός όμως διαφορετικός από αυτόν της πρώτης φάσης πιο υποκειμενικός, απομονωμένος στην ατομική ευαισθησία, οικειότερος και εσωτερικότερος.
Ο Σολωμός θα είναι ο πρώτος γνήσιος εκπρόσωπος του καινούριου αυτού λυρισμού.
Μετά το 1669 αναπτύσσεται στα Εφτάνησα και στο χώρο της Διασποράς ένα άλλο είδος λόγου, η έντεχνη πεζογραφία στη λαϊκή γλώσσα. Η γλώσσα χρησιμοποιείται ως ένα όργανο εκφραστικό και λογοτεχνικό σε ένα άλλο είδος συγγραφής την εκκλησιαστική ρητορική.
1714: Γεννήθηκε ο Κοσμάς ο Αιτωλός συνδύαζε σε μια υψηλή σύνθεση το πνεύμα του Διαφωτισμού και της παιδείας με τη θρησκευτική πίστη και την εθνική συνείδηση. Θεωρήθηκε πρόδρομος για την αφύπνιση του γένους απέναντι στους Τούρκους κατακτητές. Το 1779 οι τουρκικές αρχές τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν.

Β. 1770-1820 Η ακμή του διαφωτισμού
Η ακμή του Διαφωτισμού. Το γλωσσικό ζήτημα: Την περίοδο αυτή ο ελληνικός διαφωτισμός περνά μία φάση ακμής. Παρατηρείται αύξηση των πνευματικών ενδιαφερόντων, μεγάλη κίνηση ιδεών και μεγάλη διακίνηση βιβλίων πράγματα τα οποία θέτουν αναγκαστικά επίκαιρο το γλωσσικό ζήτημα.
1748: Γεννήθηκε ο Αδαμάντιος Κοραής στη Σμύρνη. Ασχολείται με το γλωσσικό ζήτημα το 1805 και προτείνει μία μέση οδό ανάμεσα στους δημοτικιστές και τους αρχαϊστές. Ο ίδιος επηρέασε μία ολόκληρη π-περίοδο των νεοελληνικών γραμμάτων.
Το δημοτικό τραγούδι: Είναι μία διαχρονική παρουσία που δεν μπορεί να ενταχθεί σε μία συγκεκριμένη περίοδο της λογοτεχνικής ιστορίας. Το δημοτικό τραγούδι ζει ακόμη στις μέρες μας αλλά όχι δημιουργικά. Δηλαδή δεν πλάθονται καινούρια δημοτικά τραγούδια. Την τελευταία του δημιουργική άνθηση την γνώρισε το 18ο αιώνα με το «κλέφτικο τραγούδι» και στις παραμονές της Μεγάλης Επανάστασης κυρίως στη Στερεά Ελλάδα. Τραγουδιέται σε γάμους, πανηγύρια ή σε άλλες περιστάσεις της κοινωνικής ζωής. Η περίοδος αυτή είναι η αποκορύφωση και το τέλος της εξέλιξης του δημοτικού τραγουδιού.

Ελληνική ιστορία
1715: Τέλος Βενετουρκικού πολέμου
1768-1774: Ρωσσοτουρκικός πόλεμος
1774: Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή
1783: Οι Έλληνες αποκτούν το δικαίωμα της ναυσιπλοΐας υπό ρωσική σημαία


 
Copyright (c) 2007-2009. All rights reserved.